Zmiany w ustawie o sporcie

          25 czerwca Sejm przyjął ustawę o sporcie, która 5 lipca została podpisana przez prezydenta elekta Bronisława Komorowskiego. Nowe przepisy wejdą w życie trzy miesiące po ukazaniu się w Dzienniku Ustaw, czyli na początku października. – Ta nowa ustawa zastępuje dwa akty prawne, które do tej pory w tym obszarze funkcjonowały – ustawę o kulturze fizycznej oraz ustawę o sporcie kwalifikowanym – mówi poseł Tadeusz Tomaszewski, zastępca przewodniczącego sejmowej Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki.

  – Ustawa przede wszystkim ogranicza do minimum reglamentację prawną w sporcie, reguluje kwestie, które do tej pory w polskim sporcie nie były uregulowane w sposób przejrzysty, wprowadza m.in. sankcje karne za stosowanie dopingu, a także uszczegóławia i zwiększa kary za przestępstwa korupcyjne w sporcie – wyjaśnia poseł.
   Według nowych przepisów sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągniecie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Tym samym zniesione zostało niejako pojęcie sportu kwalifikowanego. Ustawa nakłada na kluby sportowe wymóg posiadania osobowości prawnej. Reguluje zasady ich funkcjonowania. Określa również zasady działania związków sportowych. W ustawie zapisano m.in., że kadencja władz związku nie może być dłuższa niż cztery lata, a funkcję prezesa polskiego związku sportowego będzie można sprawować nie dłużej niż przez dwie następujące po sobie kadencje. Szczegółowo określone zostały też wymogi wobec władz polskiego związku sportowego jeśli chodzi o niekaralność, nie prowadzenie działalności gospodarczej zbieżnej z działalnością danego związku i nie łączenie funkcji we władzach związku. Zlikwidowany został trybunał arbitrażowy przy Polskim Komitecie Olimpijskim. 
   – W tej chwili wszystkie kwestie regulaminowe i dyscyplinarne związane z rozstrzyganiem sporów zbiorowych w sporcie będą regulowały przepisy dyscyplinarne polskich związków sportowych uchwalane przez walne zgromadzenie – wyjaśnia poseł Tadeusz Tomaszewski. Ustawa na polskie związki sportowe obowiązek odbywania raz w roku walnego zgromadzenia. – Jest to związane z oceną sprawozdania, które musi być poprzedzone oceną przez biegłego rewidenta. Oznacza to większą przejrzystość funkcjonowania polskich związków sportowych. Polskie związki sportowe mają pewien monopol. Należą do międzynarodowych federacji sportowych, działają według ich zasad. Było ich do tej pory blisko sześćdziesiąt. W tej chwili będzie ich mniej dlatego, że jednym z warunków uzyskania statusu polskiego związku sportowego jest zaświadczenie o przynależności do międzynarodowej federacji sportu, która jest afiliowana przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski lub Paraolimpijski. U nas zdarza się tak, że w obszarze jednego sportu działa kilka związków sportowych. Mamy na przykład Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego i Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego. Również w sportach walki jest kilkanaście związków sportowych. One będą mogły dalej funkcjonować, ale nie będą miały dotychczasowego statusu. Będą miały status stowarzyszeń – mówi poseł Tadeusz Tomaszewski.
   Dla polskiego związku sportowego zapisano w ustawie wyłączność organizowania i prowadzenia współzawodnictwa o tytuł mistrza Polski, o puchar Polski, powoływania kadry na igrzyska olimpijskie i paraolimpijskie, mistrzostwa świata w danych dyscyplinach sportu, czy reprezentowania tego sportu w międzynarodowych organizacjach sportowych. – Ten monopol został wsparty dodatkowo faktem zniesienia obowiązku organizowania konkursów na zadania państwowe w związku z przygotowaniami reprezentacji do igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i mistrzostw Europy. Będzie się to odbywało tylko na zasadzie negocjacji – wyjaśnia zastępca przewodniczącego sejmowej Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki.
   Nowa ustawa precyzuje również warunki wspierania sportu przez organy władzy publicznej, określając jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi sportu. Rady gmin, powiatów, czy sejmiki wojewódzkie mogą określić w drodze uchwały zasady wspierania sportu, uwzględniając cel publiczny. – Taki cel to m.in. poprawa warunków uprawiania sportu przez zawodników lub zwiększenie dostępności społeczności lokalnych do działalności sportowej. Te cele muszą być każdorazowo określone w uchwale. Klub sportowy, który działa w formie osoby prawnej, ale nie działa dla zysku, będą mogły otrzymywać dotacje z jednostek samorządu terytorialnego – mówi poseł Tadeusz Tomaszewski. – W ustawie wyraźnie napisano, na co można takie środki przeznaczać. Do tej pory uchwały samorządów często były podważane przez Regionalne Izby Obrachunkowe, bo uważały one że np. nie można płacić wynagrodzenia zawodnikom lub trenerom. Tym razem wyraźnie określono, że ta dotacja może być przeznaczona w szczególności na realizacje programów szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów i uczestnictwa w tych zawodach, pokrycie kosztów związanych z wynajmem obiektów do celów szkolenia sportowego, finansowanie stypendiów, czy wynagrodzenia kadry szkoleniowej. To jest dość szeroka formuła, która pozwala samorządom w uchwałach doprecyzować, na co mogą być przeznaczone środki publiczne – dodaje.
   Z budżetu jednostek samorządu terytorialnego będzie można finansować stypendia dla zawodników, ale także stypendia dla trenerów oraz nagrody i wyróżnienia dla osób, które są związane z osiąganiem wysokich wyników we współzawodnictwie międzynarodowym i krajowym. Zasady przyznawania tych stypendiów i nagród dla zawodników i trenerów ustalają uchwałami jednostki samorządu terytorialnego. Zawodnicy będą mogli również otrzymywać stypendia finansowane i ustanowione przez klub. – Te kwestie zostały uporządkowane, aby nie było trudności interpretacyjnych – wyjaśnia poseł SLD.

źródło:www.informacjelokalne.pl

---