Data dodania: 2012-07-09
Według najnowszych danych, minimum egzystencji nie spełnia 10 proc. osób, zwłaszcza w rodzinach wielodzietnych oraz takich, gdzie jest młoda osoba do 16 roku życia. W 2010 roku, 12 proc. dzieci i młodzieży było zagrożonych ubóstwem a 8 proc. wchodziło w skład gospodarstw żyjących poniżej minimum egzystencji. Generalnie rzecz biorąc, w Polsce mamy ponad 10 mln Polaków, czyli blisko 28 proc. osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym.
Reakcja posła Tadeusza Tomaszewskiego na te dość szokujące wyniki była następująca: - Polska bieda, polskie ubóstwo ma twarz wsi, ma twarz rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym, ma twarz rodziny wielodzietnej i ma twarz jednej osoby samotnie wychowującej dziecko. To są główne obszary ubóstwa i oczywiście wykluczenia społecznego. To wszystko każe nam się zastanowić nad systemem pomocy państwa. Kiedy popatrzymy na istniejące rozwiązania, które mogłyby wesprzeć te rodziny żyjące na granicy ubóstwa, to niestety, ale mamy zastój – proponowane działania niczego nie rozwiązują. Jeśli chodzi o obszar pomocy społecznej oraz obszar świadczeń rodzinnych, to niestety – od 2004 roku wszystkie kryteria stoją w miejscu.
Jak wynika z informacji przedstawionych przez posła Tomaszewskiego, na wczorajszym posiedzeniu, Rada Ministrów zaproponowała zmiany w systemie ulgi prorodzinnej. Prawo do tej ulgi będą mieli rodzice wychowujący jedno dziecko, jeżeli ich roczny próg dochodów nie przekroczy 112 tys. zł. Natomiast jeśli chodzi o ulgę na trzecie dziecko, to mamy do czynienia ze wzrostem o 50 proc.. Jakie jednak trzeba mieć dochody, aby w pełni skorzystać z ulgi przy posiadaniu piątki dzieci? Odliczając składki na ubezpieczenie zdrowotne, społeczne, wychodzi na to, że trzeba byłoby mieć dochody na poziomie… 9 tys. zł miesięcznie. - Czyli można powiedzieć tak: pomoc będzie docierała do rodzin wielodzietnych, ale mających bardzo dobrą sytuację ekonomiczną. Jest to złe rozwiązanie. Przede wszystkim, w dalszym ciągu nie ma rozwiązania dla tych ponad 3 mln dzieci i młodzieży, które nie są objęte ulgą – skwitował całą tę sprawę poseł SLD.
Podczas posiedzenia Sejmu w dniu 26 czerwca, Tadeusz Tomaszewski zwrócił się z apelem do Ministra Pracy i Polityki Społecznej, aby wystąpił ze stosownym wnioskiem w sprawie zwiększenia środków Funduszu Pracy przeznaczonych na aktywne formy zwalczania bezrobocia. Jak czytamy z wygłoszonym oświadczeniu: (…) Na te środki czekają powiaty, które są odpowiedzialne za lokalną politykę rynku pracy. Brak instrumentów związanych ze środkami Funduszu Pracy nie pozwala na szersze programy, ich realizację i znaczna część osób bezrobotnych dzisiaj za swoją sytuację, za brak możliwości uzyskania wsparcia, obciąża lokalnych przedstawicieli władz samorządowych”.
Ponadto, 3 lipca poseł skierował pismo do premiera Donalda Tuska, w którym padają cztery zasadnicze pytania: 1. Jakie są przyczyny, dla których z roku na rok spada wielkość funduszy na aktywne formy przeciwdziałania negatywnym skutkom bezrobocia, mimo zwiększającym się znacząco środkom na koncie Funduszu Pracy?2. Jakie kroki planuje podjąć Rada Ministrów w celu złagodzenia negatywnych skutków decyzji o obniżeniu środków na Fundusz Pracy? 3. Czy rząd zamierza wystąpić z inicjatywa ustawodawczą mającą na celu zmniejszenie wysokości składki na Fundusz Pracy, jaką co miesięcznie wnoszą do niego pracodawcy? 4. Kiedy Powiatowe Urzędy Pracy mogą liczyć na dodatkowe środki na aktywizację bezrobotnych, które wpłyną na poprawę sytuacji na lokalnych rynkach pracy?